Τούλα Καλογερά
Προσωπικά τα έχω καταλάβει πάρα μα πάρα πολλά χρόνια τώρα, όταν οι περισσότεροι συμπατριώτες μας βολεύονταν, στις επιδοτήσεις για το ξερίζωμα καλλιεργειών και για το πέταμα στις χωματερές των προϊόντων τους, στη ζωή νεόπλουτου με δανεικά κλπ.
και επιβράβευαν για αυτή την πραγματική (αλλά και παροδική όπως αποδεικνύεται) άνοδο του βιοτικού επιπέδου επιπέδου μας, ψηφίζοντας τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) που σήμερα οι περισσότεροι καταριούνται. Τότε δεν άκουγαν τίποτε άλλο, η αριστερά απλά έπρεπε να υπάρχει για να διεκδικεί αλλά όχι για να κυβερνήσει (φοβόντουσαν μήπως τους πάρει τα σπίτια τους, αυτάπου τώρα τους παίρνουν με τα χαράτσια!). Σωστά λοιπόν όλα αυτά αλλά υπάρχει διέξοδος;
Εμείς στον Συνασπισμό λέμε ναι. Το είπαμε από την αρχή, πριν το πρώτο Μνημόνιο, όταν κάποιοι μας έλεγαν ότι είναι υπόθεση 2-3 χρόνων να επανακάμψουμε, όταν μας έλεγαν ότι θέλουμε την χρεωκοπία της χώρας επειδή προτείναμε (από το 2009) επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους, έκδοση ευρωομόλογου κλπ. Η διέξοδος σήμερα βρίσκεται στον αγώνα για την Ανατροπή αυτής της συγκυβέρνησης της τρόϊκας, στην Ανατροπή όλων των Μνημονίων και των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει και υπογράψει, στην εφαρμογή ενός Προγράμματος που θα μας βγάλει από το φαύλο κύκλο των δανείων και των εκβιαστών τοκογλύφων και θα μας οδηγήσει σε μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας (με όλους αυτούς τους χαμένους παραγωγικούς κλάδους) στην οποία θα στηριχτεί η απορόφηση των ανέργων και η ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας.
Και αυτό σήμερα μπορεί να το κάνει μόνο μια κυβέρνηση συνεργασίας ευρύτερων δυνάμεων που με κορμό την Αριστερά και τη λαϊκή στήριξη - συμμετοχή και έλεγχο θα είναι ικανή να αντισταθεί σε όποιες τρικλοποδιές και όποιες προσπάθειες παλινόρθωσης της καθεστωτικής τάξης. Αυτό φοβούνται και γιαυτό δεν θέλουν εκλογές, οδηγώντας τη χώρα σε εκτροπή και γράφοντας το Σύνταγμα (επανειλημμένως και για πολλά) στα παλαιότερα των υποδημάτων τους
και επιβράβευαν για αυτή την πραγματική (αλλά και παροδική όπως αποδεικνύεται) άνοδο του βιοτικού επιπέδου επιπέδου μας, ψηφίζοντας τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) που σήμερα οι περισσότεροι καταριούνται. Τότε δεν άκουγαν τίποτε άλλο, η αριστερά απλά έπρεπε να υπάρχει για να διεκδικεί αλλά όχι για να κυβερνήσει (φοβόντουσαν μήπως τους πάρει τα σπίτια τους, αυτάπου τώρα τους παίρνουν με τα χαράτσια!). Σωστά λοιπόν όλα αυτά αλλά υπάρχει διέξοδος;
Εμείς στον Συνασπισμό λέμε ναι. Το είπαμε από την αρχή, πριν το πρώτο Μνημόνιο, όταν κάποιοι μας έλεγαν ότι είναι υπόθεση 2-3 χρόνων να επανακάμψουμε, όταν μας έλεγαν ότι θέλουμε την χρεωκοπία της χώρας επειδή προτείναμε (από το 2009) επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους, έκδοση ευρωομόλογου κλπ. Η διέξοδος σήμερα βρίσκεται στον αγώνα για την Ανατροπή αυτής της συγκυβέρνησης της τρόϊκας, στην Ανατροπή όλων των Μνημονίων και των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει και υπογράψει, στην εφαρμογή ενός Προγράμματος που θα μας βγάλει από το φαύλο κύκλο των δανείων και των εκβιαστών τοκογλύφων και θα μας οδηγήσει σε μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας (με όλους αυτούς τους χαμένους παραγωγικούς κλάδους) στην οποία θα στηριχτεί η απορόφηση των ανέργων και η ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας.
Και αυτό σήμερα μπορεί να το κάνει μόνο μια κυβέρνηση συνεργασίας ευρύτερων δυνάμεων που με κορμό την Αριστερά και τη λαϊκή στήριξη - συμμετοχή και έλεγχο θα είναι ικανή να αντισταθεί σε όποιες τρικλοποδιές και όποιες προσπάθειες παλινόρθωσης της καθεστωτικής τάξης. Αυτό φοβούνται και γιαυτό δεν θέλουν εκλογές, οδηγώντας τη χώρα σε εκτροπή και γράφοντας το Σύνταγμα (επανειλημμένως και για πολλά) στα παλαιότερα των υποδημάτων τους
